ಮೊಗ್ಗಿನ ಜಡೆ !
ಹೂವು ಹೂವು ಬಣ್ಣದ ಹೂವು !
ಬುಟ್ಟಿಯ ತುಂಬ ಚೆಂದದ ಹೂವು !
ಚಮ ಚಮ ಅರಳಿದ ಸೇವಂತಿಗೆ ಹೂವು !
ಘಮ ಘಮ ಸೂಸುವ ಗುಂಡು ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವು !
ಕಿಡಿ ಕಿಡಿ ಕೆಂಡವೋ ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ ಹೂವು !
ಗುಲ್ಕಂದಿನ ಸವಿ ಗುಲಾಬಿ ಹೂವು !
ರಂಗುರಂಗಿನ ಸ್ಪಟಿಕದ ಹೂವು!
ಶಂಕು ಪುಷ್ಪವೀ ನೀಲಿ ಹೂವು !
ಕಿತ್ತಳೆ ಬಣ್ಣದ ಕನಕಾಂಬರ ಹೂವು !
ನೇರಳೆ ವರ್ಣದ ರುದ್ರಾಕ್ಷಿ ಹೂವು !
ಹೂವು ಹೂವು ಬಣ್ಣದ ಹೂವು !
ಬುಟ್ಟಿಯ ತುಂಬ ಚೆಂದದ ಹೂವು !
ಬುಟ್ಟಿಯ ತುಂಬ ತೋಟದಿಂದ ಕಿತ್ತು ತಂದಿದ್ದ ಹೂವುಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಮುಂದೆ ಗುಡ್ಡೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಅಜ್ಜಿ ಆನಂದದಿಂದ ಹಾಡಿದಳು .
" ಘಮ ಘಮ ಚಮ ಚಮ ಹಾಡು ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಅಜ್ಜಿ!" ಅಜ್ಜಿ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟು ಪುಟ್ಟಿ ಹೂವುಗಳನ್ನ ವಿಂಗಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ತಟ್ಟೆಗಳಲ್ಲಿಟ್ಟಳು.
"ಬಾಳೇ ತೊಗಟೆ ನಾರು ತರಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟ್ ಹೊತ್ತು ಮಾಡ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಈ ರಾಣಿ! ಲೋ ! ಪುಟ್ಟಣ್ಣ ! ತೋಟದ ಕಡೆ ಹೋಗಿ ಅವಳನ್ನ ಬೇಗ ಬಾ ಅನ್ನು .''
ತನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಗೋ ಬರ್ರೆಂದು ಓಡುತ್ತಿದ್ದ ಪುಟ್ಟಣ್ಣ ಬ್ರೇಕ್ ಹಾಕಿದಂತೆ ನಿಂತ .
" ಯಾಕಜ್ಜಿ ನಾರು, ತೊಗಟೆ ?" ಎಂದು ಕುತೂಹಲದಿಂದ ವಿಚಾರಿಸಿದ .
" ಪುಟ್ಟಿಗೆ ಇವತ್ತು ಮೊಗ್ಗಿನ್ ಜಡೆ ಹಾಕ್ತಿನೊ ಮರಿ!" ಎಂದಳು ಅಜ್ಜಿ . ಮಲ್ಲಿಗೆ ಮೊಗ್ಗುಗಳನ್ನು ಆರಿಸಿಡುತ್ತಿದ್ದ ಪುಟ್ಟಿ ಜಂಬದಿಂದ ಬೀಗಿದಳು .
" ಅಯ್ಯೋ ! ಈ ಕೋಡ್ಬಳೆಗೆ ಮೊಗ್ಗಿನ್ ಜಡೆಯೇ ?" ಪುಟ್ಟಿಯ ಎತ್ತಿ ಕಟ್ಟಿದ್ದ ಎರಡು ಪುಟ್ಟ ಜಡೆಗಳನ್ನು ಎಳೆದು ಕೀಟಲೆ ಮಾಡಿದ ಪುಟ್ಟಣ್ಣ .
" ನೋಡಜ್ಜಿ ಪುಟ್ಟಣ್ಣ ಜಡೆ ಎಳಿತಾನೆ ! ಸರಸು ಅತ್ತೆ ಕಾಲೇಜ್ಗೆ ಹೋಗೋವಾಗ ಹೀಗೇ ಕಟ್ಕೊಂಡ್ ಹೋಗ್ತಾಳೆ ಅಲ್ವೇ ಅಜ್ಜಿ?"
" ಅತ್ತೆ ಜಡೆ ಚಾವಟಿ ಇದ್ದಂತೆ ! ಆದ್ರೆ ಇದು ? ಕೋಡ್ಬಳೆ ! ಕೋಡ್ಬಳೆ ! ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಕೋಡ್ಬಳೆ ! " ಎಂದು ಮತ್ತೆ ರೇಗಿಸಿದ ಪುಟ್ಟಣ್ಣ .
"ನೋಡಜ್ಜಿ !" ಪುಟ್ಟಿ ಮುಖ ಊದಿಸಿಕೊಂಡು ರಾಗವೆಳೆದಳು .
" ಲೋ ! ಯಾಕೋ ಅವಳನ್ನ ರೇಗಿಸ್ತಿಯ ? ನೋಡ್ತಿರು ! ಈಗ ಕೋಡ್ಬಳೆ ಹೇಗೆ ಚಾವಟಿ ಆಗತ್ತೇಂತ !"
ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ರಾಣಿ ಬಾಳೆ ನಾರು ತೊಗಟೆ ತಂದಳು . ತೊಗಟೆ ಸೀಳಿಟ್ಟು , ನಾರು ಬಿಡಿಸಿ ನೀರಿಗೆ ಅದ್ದಿ ಸೂಜಿ ಪೋಣಿಸಿದಳು ಅಜ್ಜಿ.
ಕುಣಿಕುಣಿಯೋ ಕೃಷ್ಣ ಕುಣಿಕುಣಿಯೋ !
ಫಣಿ ಫಣದಲಿ ನೀ
ಠಣ ಠಣ ಕುಣಿದಂತೆ
ಕುಣಿ ಕುಣಿಯೋ ಕೃಷ್ಣ
ಕುಣಿಕುಣಿಯೋ !
ಹಾಲಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಸರಸು ಅತ್ತೆಗೆ ಮೇಷ್ಟ್ರು ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಡನ್ನ ತಾನೂ ಗುನುಗುತ್ತ, ಪುಟ್ಟಿ ತೆಗೆದು ಕೊಟ್ಟ ಮೊಗ್ಗುಗಳನ್ನು ಸೀಳಿದ್ದ ಬಾಳೆ ತೊಗಟೆಗೆ ಟಾಕು ಹಾಕ ತೊಡಗಿದಳು ಅಜ್ಜಿ . ಸಂಗೀತ ಪಾಠ ಮುಗಿಸಿ ಸರಸು ಅತ್ತೆ ಎದ್ದು ಬಂದಾಗ ಮೊಗ್ಗಿನ ಜಡೆ ತಯಾರಾಗಿತ್ತು .
" ಅಯ್ಯೋ ಅಯ್ಯೋ ! ಎಷ್ಟ್ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಮೊಗ್ಗಿನ್ ಜಡೆ !"
" ಅಯ್ಯೋ ಅಯ್ಯೋ ! ಎಷ್ಟ್ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಮೊಗ್ಗಿನ್ ಜಡೆ !"
" ಸರಸು ! ಕುಚ್ಚು ಚೌರಿ ಎಲ್ಲ ತರ್ತಿಯಾ ? ಪುಟ್ಟಿಗೆ ಜಡೆ ಹಾಕೋಣ !" ಎಂದಳು ಅಜ್ಜಿ.
ಬಾಚಣಿಗೆ , ಕುಚ್ಚು , ಚೌರಿ ಎಲ್ಲ ತಂದು ತಾನೂ ಅಲ್ಲೇ ಕೂತಳು ಸರಸು ಅತ್ತೆ.
ಅಜ್ಜಿ ಅತ್ತೆ ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಪುಟ್ಟಿಗೆ ತಲೆ ಬಾಚಿ, ಚೌರಿ ಕುಚ್ಚು ಸೇರಿಸಿ ಉದ್ದ ಜಡೆ ಹೆಣೆದರು. ಮೊಗ್ಗು ಜಡೆಯನ್ನು ಜಡೆಗೆ ಜೋಡಿಸಿ ಕಟ್ಟಿದರು .
" ಬರಿ ಜಡೆ ಸಾಲ್ದು ಪುಟ್ಟಿ ! ತಡಿ ! ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಡ್ಗೆ , ಹಣೆಗೆ ತಿಲಕ, ಕೈ ಬಳೆ , ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆ ಎಲ್ಲ ಹಾಕ್ಕೋಬೇಕು ! "ಎಂದ ಅತ್ತೆ ಪುಟ್ಟಿಗೆ ಎಲ್ಲ ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡಿದಳು .
"ಜರತಾರಿ ಲಂಗಾನೂ ಹಾಕು ." ಎಂದಳು ಅಜ್ಜಿ.
ಅಲಂಕಾರ ಮುಗಿಯಿತು .
" ಎಷ್ಟ್ ಚೆನ್ನಾಗ್ ಕಾಣ್ತಿದ್ದೀಯ ಪುಟ್ಟಿ !" ಎನ್ನುತ್ತಾ ಅಜ್ಜಿ ಪುಟ್ಟಿಯ ಮುಖ ನೀವಾಳಿಸಿ ದೃಷ್ಟಿ ಕಳೆದಳು .
ಪುಟ್ಟಿಗೆ ನಾಚಿಕೆ ! ಎದೆ ತುಂಬಿದ ಸಂತೋಷ !
" ವಾರೆ ವಾ ! ಕೋಡ್ಬಳೆ ಚಾವಟಿ ಆಗೇ ಬಿಟ್ಟಿದೆ ! ಎಂತಾ ಮ್ಯಾಜಿಕ್ಕು !" ಎಂದ ಪುಟ್ಟಣ್ಣ .
ತಾತ, ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲರೂ ಅಲಂಕಾರವಲ್ಲಿಯಾಗಿದ್ದ ಪುಟ್ಟಿಯನ್ನು ಕೊಂಡಾಡಿದ್ದೂ ಕೊಂಡಾಡಿದ್ದೆ !
ಸರಸು ಅತ್ತೆ ಗುಡು ಗುಡು ಓಡಿ ಹೋಗಿ ತನ್ನ ಅಗ್ಫಾ ಪೆಟ್ಟಿ ಕ್ಯಾಮರಾ ತಂದು ಬಗೆ ಬಗೆ ಬಂಗಿಗಳಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟಿಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಫೋಟೋ ತೆಗೆದಳು .
" ಪುಟ್ಟಿ ! ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗ್ ಕಾಣ್ತೀ ಮರಿ ! ರಾಧೆ ಹಾಗೆ ! 'ಕೃಷ್ಣಾ ನೀ ಬೇಗನೆ ಬಾರೋ' ಹೇಳ್ತೀನಿ . ಒಂದ್ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಮಾಡು ನೋಡೋಣ !" ಎಂದಳು ಅಜ್ಜಿ .
" ಹೋಗಜ್ಜಿ ! ಆ ಹಾಡು ಬೇಡ ! ಘಮ ಘಮ ಆಯ್ತು ! ಅತ್ತೆ ಠಣ ಠಣ ಹೇಳಿದ್ಳು ! ನಾನು ಝಣಾ ಝಣಾ ಝಣಾ ಹೇಳ್ತಿನಿ . "
ಝಣಾ ಝಣಾ ಝಣಾ ,
ಜೇಬು ತುಂಬ ಹಣ !
ಮೇಲಕ್ಕೆತ್ತಿ ಬಿಡಲು ಸದ್ದು
ಟಣ್ ಟಣಾ ಟಣಾ !
ನದಿಯಲ್ಲೊಂದು ಬಕ ,
ಮುದುರಿಕೊಂಡು ಮುಖ,
ಕಾಲನ್ನೆತ್ತಿ ಕುಣಿಯುತ್ತಿತ್ತು
ತೈ ತಕಾ ತಕಾ !
ಸುತ್ತ ಹಸಿರು ವನ,
ನಡುವೆ ಮೇವ ದನ ,
ಕೊಳಲನೂದಿ ಗೊಲ್ಲನೊಬ್ಬ
ತಾನ ನಾನ ನಾ !
ಪುಟ್ಟಿ ಅಭಿನಯದೊಡನೆ ಹಾಡಿ ಮುಗಿಸಿದಳು . ಎಲ್ಲರೂ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿದರು .
ಅಂಬೆಗಾಲಿಟ್ಟು ಪುಟ್ಟಿಯ ಬಳಿ ಸರ ಸರ ಬಂದ ಪಾಪು , ಅವಳ ಲಂಗ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಎದ್ದು ನಿಂತು ತಾನೂ ತೈ ತಕ ಕುಣಿಯಿತು . ಪುಟ್ಟಿಯ ಮುಖದ ತುಂಬ ಸಂತೋಷದ ಹೂವು ಅರಳಿತು !
No comments:
Post a Comment